“Het gaat rondweg fantastisch met mij, het programma gaat me heel makkelijk af”

Buschauffeur Klaus is hele dagen onderweg en vond het nu wel eens tijd worden om actief bezig te gaan met een gezonde leefstijl. En dat gaat hem goed af. Hij is al 23,3 kilo kwijt en neemt in ons in verschillende updates mee in zijn proces tot nu toe.

Het is maandag, 26 februari 2024 en ik stap op de weegschaal. Die geeft aan…

Oh, ik begin eerst bij het begin. Rond eind november kwam ik op de werkvloer een collega tegen, die zo van uiterlijk veranderd was dat ik dacht: wow. Hij was al rond de 30 kilo afgevallen. Hij vertelde mij over Cure4Life en hoe het werkte, en ik was verkocht. Zijn verhaal was een inspiratiebron voor mij.

Hij had zich via Arriva bij Cure4Life aangemeld, een organisatie die mensen begeleidt tijdens het afvallen. Nou, dat had ik nodig om ook deze stap te maken. Ik heb de website bezocht en vond het geweldig. Ik dacht, als Arriva de kosten niet overneemt, dan doe ik het toch uit mijn eigen zak. Maar Arriva was heel netjes en heeft mij voor een traject bij Cure4Life aangemeld.

Begin december had ik mijn eerste afspraak voor intakegesprek met Hester, de consulent. Bij haar heb ik meer vertrouwen gekregen dan bij alle eerdere gesprekken met andere diëtisten. Om voor de handliggende redenen (lekker eten, kerstkoekjes enzovoort), wilde ik pas na kerst met afvallen beginnen. De eerste keer wordt er urine, speeksel en bloed afgenomen. Ook was er een heel lange vragenlijst om in te vullen.

Op 4 januari kreeg ik een map met een individueel afvaltraject. Op 6 januari begon mijn reis met 127,1 kg. Dat intakegesprek met alle onderzoeken was Fase 1 en ik begon nu met Fase 2, dat normaal 1 week zal duren. In mijn geval waren het echter 3 weken, om op een normale suikerspiegel te komen en mijn lichaam eraan te laten wennen. En ja, ik was suikerverslaafd. Twee pakjes dextro-energie op een dag waren geen zeldzaamheid. Ik moest er meteen mee stoppen. Elke dag van de week moest ik iets minderen en kreeg ik voorgeschreven wat ik eten mocht.

Het doel van Fase 2 is dat je bijna geen koolhydraten eet, alleen drie maaltijden per dag. Geen eten meer na 21.00, geen melk of- zuivelproducten (behalve uitzonderingen die in een voedingswijzer staan, zoals 30+ kaas of cottage cheese). Geen varkensvlees meer, en geen kant-en-klaar producten. Ook helemaal geen alcohol meer.

In de eerste fase was het veel kijken hoe ik dit alles goed voor elkaar zou krijgen. Ik rij vaak heel vroeg, en dan wordt een dag heel lang met alleen drie maaltijden. Maar het ging beter dan ik dacht en mijn vrouw is er een geweldige ondersteuning. Wij vinden samen recepten die bij ons passen en kijken naar producten die een minimale hoeveelheid koolhydraten hebben. Zij bakt zelf broodjes en koekjes met psylliumvezels, zodat een klein broodje maar 1 gram koolhydraten bevat. En men leert de verpakkingsinhoud van voeding goed te lezen. 

Na drie weken ben ik nu met fase drie begonnen, die duurt tot mijn streefgewicht. Dat houdt in dat ik precies voorgeschreven krijg welke hoeveelheden van welk product ik per dag per maaltijd eten mag. Bijvoorbeeld ‘s ochtends alleen 200 gram yoghurt met een stuk fruit of twee volkoren crackers van Wasa met 60 gram kaas en 100 gram groenten erop. ’s Avonds 120 gram kip met 125 gram groenten en 2 porties koolhydraten (rond 15 gram samen) erbij. 

Nou, rondweg fantastisch – ik zie dit traject niet als straf. Het gaat mij heel makkelijk af en ik mis de suiker of tussendoortjes thuis of in de bus niet meer. Het is voor mij nu heel gewoon om voor ontbijt mijn yoghurt te wegen, te kijken of ik niet te veel vlees eet en 3 liter water per dag te drinken. Het enige wat ik mij niet nemen laat is een koffie op de avond met havermelk een en gebakken koekje van mijn vrouw met 1 gram koolhydraten en vervangende suikerproductie uit de voedingswijzer.

Over drie uur ga ik op wintersport naar Oostenrijk. Het land van lekker eten en gebak, schnaps en Glühwijn. Volgende keer laat ik weten hoe dit afloopt. Maar eerst nog op de weegschaal.

Ik begon op 6 januari met 127,1 kg en de weegschaal laat nu zien…112,8 kg!!! 14,3 kg in ongeveer 7 weken. Ja ik ben er blij mee en ik ga zo door. En ja, een extra gaatje in mijn broekriemen moest ook erbij.

Het was maandag, 26 februari 2024, en de weegschaal stond op 112,8 kg (er was al 14,3 kg vanaf).

Nu ging ik op deze dag op vakantie naar Oostenrijk. Heel gevaarlijk voor mijn voornemens. Niet alleen omdat mijn thuisland bekend staat om lekker eten, maar ook omdat ons appartement boven een geweldig restaurant zit. Mijn vrouw had nog koolhydradarme koekjes zonder suiker gebakken. Deze en ons speciaal brood gingen mee.

Het was wel een grote verandering. Bij aankomst gingen wij vroeger altijd bij “Bäcker Ruetz” om lekkere zoete broodjes te kopen. Nu was het gewoon doorlopen. Bij de supermarkt was het vroeger altijd lekkere snoepjes, chips, heerlijke worstjes, spek een alcohol kopen. Maar nu: salade, fruit, snoepgroente, vetarme kaas en thee.

En ik moet zeggen: – het viel wel mee. Ik miste niets. ’s Ochtends gewoon ontbijt net als thuis. ’s Middags na de sport in het restaurant een salade met gebakken kip of een stuk steak. Geen rijst, patat of aardappels. Ik miste het allemaal niet. Ook de alcohol niet. Ik redde me goed met water en thee. Omdat wij in ons appartement een keuken hadden, bereiden wij vaak zelf iets kleins. Ook met een groot familiediner was het geen probleem. Thee en een lekker stuk kip met een heerlijke salade in plaats van Cordon bleu met patat. 

Ik was benieuwd wat de weegschaal zou zeggen als wij over een week weer thuis zouden zijn. En dat was: 110kg… een glimlach. 2 kg afgevallen op vakantie, terwijl ik normaal gesproken altijd tussen de 2,5 en 3,5 kg aankwam. Nu was het tegenovergestelde gebeurd, en ik had helemaal niets gemist!

Na de vakantie ging ik mijn weg verder, maar de wintersport bleek niet mijn grootste uitdaging te zijn. Nee, er kwam nog een groot feest op ons af. En ook nog door onszelf georganiseerd. 

Onze 20ste trouwdag stond voor de deur. En daarvoor vertelde ik mijn vrouw dat ik graag mijn trouwbelofte wilde vernieuwen en vroeg ik of ze daar in meeging. Gelukkig vond zij het een grandioos idee, en gingen wij daarom op 12 april naar Italië. Wij hadden de hele familie uitgenodigd om dit met ons te beleven op een kasteel. Er was veel eten en champagne op deze geweldige dag aanwezig. Het is eigenlijk bijna een eigen verhaal waard, omdat ik mijn familie en mijn vrouw met een mooie ceremonie verraste. 

Wij zelf verbleven daar vijf dagen en er was ‘s avonds altijd minimaal een vijf-gangen menu op sterrenniveau, met ongelooflijk lekkere wijn erbij. Heb ik daaraan meegedaan met het oog op mijn reis naar 78 kg? Mijn antwoord: Ja! 

Dit was iets wat mij en mijn hele familie één keer in het leven gebeurd. Ik at en dronk daarom lekker mee. Soms sloeg ik echter het dessert over en ik snoepte verder niet. Ik wist dat ik zou aankomen, maar het was het gewoon waard. Als ik thuis weer gewoon verder ging met mijn reis, dan was het gewoon een “tankstop” om daarna de weg weer op te pakken.

En ja, ik kwam 2,7 kg aan. Dat liet mij zien wat er gebeurd als men niet een beetje naar het eten en drinken kijkt. Voor mij was het een “goede” ervaring om te leren. Nou, in ieder geval ben ik weer terug op mijn gewenste eet- en drink niveau.

Vaak word ik op werk gevraagd hoe ik dit zo volhoud. Mijn antwoord daarop: “Ik hoef niets vol te houden”. Voor mij is deze reis gewoon geworden. Het zat tussen mijn oren. Mijn lichaam is er nu aan gewend dat ik alleen nog drie keer per dag eet en bijna geen koolhydraten en geen alcohol neem. Soms eet ik ’s avonds zelfs minder dan mijn vrouw, omdat ik eerder vol ben.

Ik vind het leuk dat dit verhaal sommige collega’s geïnspireerd heeft om zich ook voor dit traject aan te melden. Ik wens hierbij iedereen veel succes. In de tussentijd hebben wij ook een Whatsapp groep waar wij elkaar motiveren en recepten en tips uitwisselen.

En nu…het is zaterdag 27 april 2024 – gefeliciteerd Willem-Alexander – en ik sta op de weegschaal: 103,8 kg. Het gaat heel goed. Begonnen met 127,1kg. In de tussentijd wel weer iets aangekomen door ons feest, maar ik ben blij dat ik tot nu 23,3 kg afgevallen ben. Het had meer kunnen zijn, maar ik zie dat het werkt. Soms heb je een uitschieter richting “het oude leven”. Maar geen berouw, het moet kunnen. Het gaat er niet om hoe snel je afvalt, maar dat het op jouw manier werkt.

Tot de volgende keer! Ik ben er zeker van dat wij elkaar onder de 100 kg terugzien.

En verder gaat mijn reis. Het is maandag 24 juni. Eergisteren had ik weer een weegmoment. In de laatste column was ik  103,8 kg en ik heb gezegd dat wij elkaar onder de 100 kg terug zouden zien. Nou ik kan jullie al verklappen: deze grote stap in mijn reis is mij gelukt. En ik ben daar heel trots op.  

Nieuwe kleding

Ik word er op de werkvloer en privé op aangesproken dat het helemaal te zien is dat ik ben afgevallen en dat ik er nu veel beter uitzie. Afgezien van mijn kleding, die nu wel heel veel te groot is. Met dit mooie weer draag ik op werk over mijn hemd ook nog een spencer, omdat het er niet uitziet hoe groot mijn broek is en ik er een aangesnoerde riem omheen heb. Maar dat hou ik nog even vol. Privé moest ik al broeken kopen, omdat het echt niet meer ging. Maar tot de grote kleding aankoop wacht ik natuurlijk nog even totdat ik mijn streefgewicht heb behaald. En ik heb besloten, dan maar een mooi pak te gaan kopen. Dat doe ik dan met mijn vrouw in München. Niet alleen cultureel een mooie stad, maar ook geweldige kledingwinkels, die men hier niet vindt. Maar dat duurt nog even. 

Het volgende is ook al ter sprake gekomen: wat te doen met de overbodige huid, die in de loop van mijn hoge gewicht om de buik gegroeid is? Het is nu al te zien dat er iets van de buik hangt en het zal meer worden. Zelf maak ik mij daar helemaal nog niet druk om. De reis is ook nog niet ten einde en als ik daar aankom, dan moet ik nog kijken in hoeverre het eindpunt ook zo blijft. Ik ben niet bang dat ik in oude gewoontes terugval, omdat ik het nu gewoon vind hoe en wat ik eet. 

Andere eetgewoonten

Natuurlijk kan men ook soms “anders” genieten. Zo hadden mijn vrouw en ik laatst een door  de PV georganiseerde stadswandeling, wat eigenlijk een  “kroegentocht” bleek te zijn. Dat was niet erg, alleen wij verschenen in wandelkleding omdat wij dachten een paar kilometers te gaan lopen. Ja, dat deden we ook, van een bierproeverij naar een jeneverproeverij. Het was een erg gezellige middag met onwijs leuke collega’s met aanhang, gezellige gesprekken en veel gelach. Hier nog een groot duim naar boven voor de PV. 

Ach ja, wat wilde ik zeggen? Nou, ik deed gewoon mee aan de proeverijen en snackte ook twee bitterballen. ’s Avonds was er ook nog een Chinees buffet. Heel lekker, maar in plaats van nasi en bami, voor mij alleen vlees en groenten. Oké, twee, drie stuks kroepoek erbij mocht ook. Ik moest er echt om lachen. Tegen het eind van het buffet waren de bakken vlees en de bijgerechten goed leeg, behalve die met groenten. Tja, zo heb ik vroeger ook gegeten.

Maar dat kan en mag ook gebeuren tijdens mijn reis, als ik de volgende dag maar weer mijn nieuwe eetpatroon op pak. Toen ik dit project met hulp van Cure4Life startte, moest ik volgens een strak schema eten. En dat doe ik voor 90% ook. Maar sommige dingen laat ik gewoon los, omdat het anders wel heel moeilijk zou zijn. En toch werkt het als men niet zo streng de regels volgt ook. Tot nu heb ik veel geleerd.

Ook veel collega’s van mij zijn begonnen met Cure4Life. Voor de één is het moeilijker dan voor de ander. Maar ik hoor van iedereen met wie ik contact heb dat het werkt. En heel belangrijk: je hoeft niet heel anders te eten, alleen weinig koolhydraten en zo min mogelijk andere producten die niet goed zijn voor het lichaam. En gelukkig zijn die makkelijk te vervangen door natuurlijke producten die wél goed zijn.

Hoe gaat het nu met mij? 

Mijn conclusie, na zo’n 4 ½ maand, is dat ik er niet meer over nadenk of ik afval, maar dat het gewoon gebeurt door anders te eten, te drinken en minder te snoepen. Ik sta iedere zaterdagochtend op de weegschaal, waar ik op 6 januari ’s ochtends mee begonnen ben. Soms gaan er niet meer dan een paar grammetjes af, en soms maak ik weer een stap van meer dan een kilo. Het schommelt, maar één ding weet ik wel iedere keer: er is weer iets af van mijn overbodige gewicht.

Hoeveel is het dan sinds het begin van mijn reis? Zaterdag 22 juni: 96,2 kg. Ik ben nu 30,9 kg lichter sinds ik de koffer gepakt heb. En die is nu veel lichter geworden. Makkelijker te dragen deze last. Tot de volgende keer! 

Het is vrijdagochtend 30 augustus en ik had een nieuw weegmoment, maar eerst… Wat is er gebeurd sinds de laatste keer? Nou, het loopt erg goed en ik ben helemaal tevreden met wat ik nu doe. Door mijn overgewicht had ik een veel te hoge bloeddruk, waardoor ik zelfs moeite had om door de keuring te komen. Nadat ik twee medicijnen ’s ochtends begon in te nemen, mocht ik “weer” op de bus. 

Een medicijn minder

Toen begon mijn reis. Het heeft voortreffelijk voor mij gewerkt. Ik moest drie weken geleden voor preventief onderzoek verschillende dingen doen, zoals urine afgeven, bloedprikken, etc. 

Resultaat: al mijn bloedwaarden en andere belangrijke waarden, zoals cholesterol en omega-3, zijn verbeterd. Ze zijn zo goed dat mijn huisarts besloten heeft dat ik één medicijn minder mocht gaan slikken. Geweldig toch? Alweer een teken dat het gewerkt heeft. 

In de tussentijd natuurlijk met collega’s gesproken, die ook in dit project zitten: de één -13 kg, de andere -18 kg en nog meer goede verhalen. Eigenlijk alleen maar tweecijferige getallen! Chapeau aan alle medestrijders tegen het overgewicht!

Hoe gaat het nu met mij?

Terug naar de ochtend van 30 augustus: Welke cijfers laat de weegschaal zien? 92,1 kg, weer 3,9 kg eraf sinds de laatste keer en precies 35 kg sinds ik op 8 januari begonnen ben. Alleen, waarom de flashback van hierboven?

Dit weekendkrijg ik bezoek van een vriendengroep uit Duitsland. Alleen maar mannen en wij zullen het veel over voetbal hebben. Veel bier, een BBQ, op het terras en samen voetbal kijken. Daarna tot ’s nachts buiten zitten met Whisky, Gin-Tonic en Chips.

Oh, dat wordt akelig… Daarom ga ik alvast op de vrijdag op de weegschaal in plaats van zaterdag. Ook om te weten te komen wat ik van zo’n weekend aan gewicht weer aankom. Dat wordt schrikken…

Een mooie cliffhanger voor de volgende keer….